بسمه تعالی
عزیز و ارجمند:
تسلیت باد این حادثه عظیم غیر قابل وصف بر همه آزادگان و رهروان عشق به الله و درود خدا و فرشتگان بر ارواح طیبه آن مظهر عزت و کرامت، که عشق از خونشان سرخی گرفت و ایمان از جهادشان نیرو و شریعت از ایثارشان جان دوباره.
کدامین واژه را، توان این معانی بزرگ و متعالی است، و کدامین صورتگری توان تصویر «ما رایت الا جمیلا» و کدامین مثنوی توان این مظروف را بر می تابد؟ در حدیث بلا منازع «حسین منی و انا من حسین» انا من حسین است که پاسخگوی این عبارات است.
کلمات گاهی ظرفیت تعریف را تحمل نتوانند و قلم نیز از ترسیم خطوط واقعه باز می ایستد. حسین جان ای جلوه محض در عرفه عاشورا و ای مصور قرآن و عینیت بخش توحید و ای شهید و شاهد و مشهود و ای رهبر غافله تمام عیار عشق به ما درک و بصیرت عاشورایی عنایت فرما تا ظلمت از ما روی گرداند، زیرا که هم اینک ما در معرکه کربلا حاضر و چون آنان همه بر یک قبله نماز گذاریم. اما قبله حسین (ع) کجاست؟
ارادتمند سید عزیز غفاری
